içeriğe geç

Fotoğraflarla: Emo müziğin öfkeli dönemi

Emo müziğin şekillenmesine yardımcı olan gruplar, Amy Fleisher-Madden'in yanı sıra sahneyi belgeleyen diğer fotoğrafçıların görüntülerinin yer aldığı "Negatifler "de kutlanıyor.

My Chemical Romance, Philadelphia'daki North Star Bar'da çığlık atan bir kalabalığa performans....aussiedlerbote.de
My Chemical Romance, Philadelphia'daki North Star Bar'da çığlık atan bir kalabalığa performans sergiliyor, 2003 civarı..aussiedlerbote.de

Fotoğraflarla: Emo müziğin öfkeli dönemi

(CNN) - Amy Fleischer-Madden fotoğraf makinesinin vizöründen gözlerini kısarak kırmızı kayaların ve çayır çimenlerin arasında baştan aşağı siyah giymiş bir figür ararken güneş Badlands'de batıyor.

Yıl 1999'dur ve genç fotoğrafçı, kısa süre önce ikinci albümleri "Through Being Cool "u çıkaran Princeton, New Jersey'li bebek yüzlü dört çocuk olan Saves the Day ile turneye çıkmıştır. Henüz farkında değiller ama albüm, Amerika'nın dört bir yanındaki banliyö garajlarından, kilise bodrumlarından ve her yaşa hitap eden mekanlardan çıkan belirsiz bir tür olan "üçüncü dalga emo" ile eşanlamlı hale gelecek.

Fleisher Madden, Saves The Day davulcusu Bryan Newman'ın Badlands'de arkadan aydınlatılmış bu fotoğrafını

Hem tartışmalı hem de itiraf niteliğinde olan emo müziği, diğer grupların alaycı bir şekilde "ergen öfkesi" olarak adlandırmasına neden olan ılık vokalleri ve çağrıştırıcı sözleriyle hardcore punk'a daha yumuşak bir yaklaşımdır. Ancak Flesicher-Madden'ın yere çömelmiş, Güney Dakota manzarasının sessizliğinde kaybolmuş halde gördüğü davulcu Bryan Newman için şu anda bunun bir önemi yok. Konu emo'nun hikayesi olduğunda samimi görüntülerin de konser kadar önemli olduğunu bilerek deklanşöre basıyor.

Fleischer-Madden, ister aptalca bir yeşil oda şakası, ister köhne bir otel odasında duş almak için çılgınca bir koşuşturma olsun, grubun konserler arasındaki molalarında sıklıkla yaşanan spontane anlar için, "'Bu da sahnedeki adam kadar hikayenin bir parçası' gibiydi" diyor. Bu görüntülerin birçoğu yeni kitabı "Negatives: Emo'nun Fotoğrafik Arşivi (1996-2006)" adlı yeni kitabında yer alıyor. Fleischer-Madden CNN'e verdiği demeçte, Newman'ın bu fotoğrafının yirmi küsur yıl sonra bile hala en sevdiği fotoğraf olduğunu söyledi.

"(Kitabın) orta bölümünün adı 'Her Şey ve Herkes' ve o bölümün tamamı tam bir kaos," diyerek güldü. "Minibüs, sahne arkası, küvette uyumak, fotoğraf çekimlerinin perde arkası, bunun gibi şeyler. Ve benim için bunlar işin özü. Bu iyi bir şey."

At The Drive In, Manville, New Jersey'deki Manville Elks Lodge'da sahne alırken, 1998 civarı. Fleisher Madden
Jimmy Eat World'ün 1996 tarihli
Ketçap ve sigara: Müzisyenler Matt Skiba (Alkaline Trio) ve Blake Schwarzenbach (Jawbreaker) Chicago'da kahvaltı ederken fotoğraflanmış, 1998 civarı.
Dashboard Confessional 2001 yılında Harrisonburg, Virginia'daki MACROCK'ta sahne alırken. Grubun solisti Chris Carrabba
Dev bir adım: Something Corporate 2004 yılında Washington DC'deki Nation'da sahne aldı.
Gerard Way (My Chemical Romance) 2004 yılındaki bir turne sırasında
Fleisher Madden
1998'de çekilen bir fotoğrafta The Grey A.M. üyeleriyle birlikte tur otobüsünün içinde. Fleisher Madden grupla çıktığı turne deneyimini
Texas Is The Reason üyeleri 1995'te Brighton, Massachusetts'teki bir konserin ardından Dunkin' Donuts'a giderken.
Fleisher Madden
Mineral, Elkton, Maryland'deki VFW Hall'da sahne alıyor, 1997 civarı.
Fotoğraflarla: Emo müziğin öfkeli dönemi

Olay çıkarmak

80'lerde D.C.'nin hardcore sahnesinde ortaya çıkan bu müzik türünün ilk dalgasının ardından emo'nun şekillenmesine yardımcı olan gruplara genel bir bakış niteliğindeki "Negatifler "de Fleischer-Madden'in kendi arşivinden ve sahneyi belgeleyen diğer fotoğrafçıların çalışmalarından derlenen yüzlerce görsel yer alıyor. Kitapta yer alan müzisyenlerden bazıları hemen tanınabilir - Death Cab For Cutie, Jimmy Eat World, Fall Out Boy - diğerleri ise daha az tanınıyor. Ancak kitaptaki her bir grup emo sahnesini bir şekilde etkilemeye yardımcı oldu ve Fleischer-Madden, her birinin emo yörüngesinde tarihsel ve sonik olarak nerede durduğunu bulmanın kendi işi haline geldiğini söyledi.

"Kendime şöyle sorular sordum: 'Bu grup neden önemliydi? Gelecekteki seslere ve görünümlere ilham verdiler mi? Kayıtları bir mirasın parçası mı?" Fleischer-Madden süreci hakkında şunları söyledi. "Kitapta kişisel olarak hayranı olmadığım pek çok grup var, ancak bunlar önemliydi ve hareketi etkilediler."

Amy Fleisher Madden

Miami'de büyüyen Fleischer-Madden, 90'ların ortalarında yerel punk sahnesinin aktif bir üyesiydi, gösteriler düzenliyor ve Fiddler Jones adlı dergisinde gelecek vadeden gruplar hakkında yazıyordu. 16 yaşındayken Fiddler Records'u kurdu ve Dashboard Confessional'dan Chris Carrabba'nın önderliğindeki The Vacant Andys grubunun bir albümünü yayınladı, ardından turlar düzenledi, diğer plak şirketleri için A&R olarak çalıştı ve kitabında bahsi geçen grupların çoğunun fotoğraflarını çekerek ülkeyi dolaştı.

Fleischer-Madden'in yazdığı gibi, 1996-2000 yılları arasında Bright Eyes, American Football, Cursive, Sunny Day Real Estate ve The Get Up Kids gibi gruplarla tanımlanan ikinci dalga sırasında bir "hayran" ve 2000-2006 yılları arasında Circa Survive, Say Anything ve New Found Glory gibi grupların yanı sıra Paramore ve My Chemical Romance gibi ağır topları da içeren üçüncü dalga için bir "katılımcı" idi.

Fleischer-Madden, belirli bir grubu "üçüncü dalga" yerine "ikinci dalga" ya da tam tersi olarak etiketleme kararı üzerine kılı kırk yarmaya hazır pek çok tutucu olduğunu kabul etse de, konuya "grup üyelerinin yaşı, nasıl giyindikleri, fotoğrafların neye benzediği ve filmde olup olmadıkları" gibi objektif ölçütler kullanarak yaklaşmaya çalıştığını söyledi. (Bunun ötesinde, görüşleri kendisine aittir).

"Bir nevi emo Sherlock Holmes oldum," diye açıkladı, "cevabı ayrıntılarda bulmaya çalıştım."

Paramore'dan Hayley Williams 2006 yılında San Diego, Kaliforniya'da bir turne sırasında sahne alıyor. Fleisher Madden

Bir müzik günlüğü

Fleischer-Madden'e göre Emo'nun üçüncü dalgası, "aynı emo DNA'sını paylaşan" ve "kolundaki kalp" lirizmini sadece daha yüksek sesle, daha hızlı ve daha vurucu yapan alt türler olan pop-punk, screamo ve post-hardcore'un ortaya çıkışına tanık oldu. Ve o zamandan bu yana, emo müziğinin ve kültürünün "ana akımlaşmasından" ve "ticarileşmesinden" yakınan eski hayranları üzecek şekilde "emo" tanımı genişlemeye devam etti.

Fleischer-Madden bu eleştiriyi reddederek, yeni müzikler keşfetmenin (teknik olarak "eski" müzik olsa bile) her zaman bir gençlik ayini olduğunu savunuyor.

Benzer şekilde, emo temalı parti gecesi genç hayranlar arasında ülke çapında bir fenomen haline gelen Emo Nite'ın kurucusu Morgan Freed de, emo'nun son yıllarda düzinelerce TikTok trendini ve LiveNation tarafından üretilen popüler bir müzik festivalini ortaya çıkardığına işaret ederek bu düşünceyi yineledi.

"Bu, banliyödeyken, bir yaz gecesi çıkmaz sokağınızda çatıda oturup bira içerken dinleyeceğiniz bir müzik," diyerek genç olmanın yabancılaştırıcı deneyiminin evrensel ve zamansız olduğunu da sözlerine ekledi - özellikle de giderek dijitalleşen bir dünyada.

Freed, "Kendileriyle ilişkilendirilebilecek bir şeylere tutunmaya ihtiyaç duyan 15 yaşındakiler her zaman olacaktır" dedi. "Ve bu müzik, dışlanmış ya da uyumsuz olarak büyüyen (insanlar) için."

Bununla birlikte, Fleischer-Madden'in "Negatifler" kitabının gerçekliği konusunda bir tartışma yok. Bu kitap, Fleischer-Madden'in, üzerinden yirmi yıldan fazla bir süre geçmesine rağmen pop kültürü üzerinde hâlâ etkisini sürdüren bir sahnede kendi yaşadığı deneyimi anlatıyor.

Negatifler: Emo'nun Fotoğrafik Arşivi (1996-2006)

Ve ona göre, insanların "raflarına koyup ebeveynlerine ya da çocuklarına göstermeleri ve 'Ben de bunun bir parçasıydım' demeleri" için tasarlanmış "sağlıklı bir eserin" kapılarını tutmaya yer yok.

Yakın zamanda Los Angeles'ta katıldığı bir kitap etkinliğinde 20'li yaşlarında bir gençle yaptığı "harika" bir konuşmayı hatırlıyor: "Şöyle diyordu: 'Bu dönemde bu grupları görecek yaşta değildim ama şimdi hepsinin içindeyim. Arayı kapatıyorum ve öğreniyorum ve kitabınızı bir kural kitabı olarak kullanıyorum," dedi gülümseyerek.

"Ben de 'Bu harika' dedim," diye devam etti. "O da, 'Bu bir harita. Tüm sahnenin haritası' dedi."

Ayrıca okuyun:

Kaynak: edition.cnn.com

Yorumlar

En sonuncu

Fikir: Bu insanlar şişman. Bu seni ilgilendirmez

Eleştirmen Sara Stewart, yazar ve podcaster Aubrey Gordon'ın yer aldığı 'Your Fat Friend' (Şişman Arkadaşın) adlı belgeselin, şişmanlık fobisine karşı yazı ve savunuculuğa radikal ve çok ihtiyaç duyulan bir katkı olduğunu ve müttefik olmayı hatırlattığını yazıyor.

Üyeler Herkese Açık