içeriğe geç

Serbest bırakılan İsrailli rehine, 50 günlük Hamas esareti sırasında 'psikolojik savaşa' maruz kaldığını söyledi

CNN'e verdiği özel röportajda Doron Katz Asher, tutulduğu koşulları ve diğerleri tutsak kalırken kendisinin özgür olmasından duyduğu suçluluk duygusunu anlatıyor.

Serbest bırakılan İsrailli rehine, 50 günlük Hamas esareti sırasında 'psikolojik savaşa' maruz kaldığını söyledi

Siren sesleriyle nasıl uyandıklarını ve sığınaklarına nasıl saklandıklarını. Silah seslerinin nasıl yaklaştığını. Kapılar açıldığında, Hamas'ın silahlı adamları içeride saklanan diğerlerini görmesin diye büyükbabalarının nasıl sığınaktan dışarı fırladığını. Nasıl kaçırıldığını. Diğer saldırganların sığınağın çoktan basıldığını düşünüp gitmeleri umuduyla sığınağın kapısını nasıl açık bıraktıklarını. Bunun nasıl işe yaramadığını.

CNN'e konuşan Asher, "Başka bir terörist birim içeri girdi ve bizi de aldı" dedi.

Asher, annesi ve kızları 5 yaşındaki Raz ve 2 yaşındaki Aviv, silahlı kişiler ateş açmadan önce kibbutzdaki diğer rehinelerle birlikte bir traktörün arkasına atıldı. Asher sırtından, Aviv bacağından vuruldu; annesi ise vurularak öldürüldü.

34 yaşındaki Asher ve kızları Gazze'ye götürüldü ve önce bir evde, ardından da bir hastanede tutulduktan sonra Kasım ayında İsrail ile Hamas arasında sağlanan geçici ateşkes sırasında serbest bırakıldılar.

CNN'e verdiği özel röportajda Asher, esaret altında geçirdiği yaklaşık 50 günü, maruz kaldığı "psikolojik savaşı", tutulduğu koşulları ve aralarında kızlarının büyükbabası 79 yaşındaki Gadi Moses'in de bulunduğu çok sayıda kişi esaret altındayken serbest bırakıldıktan sonra yaşadığı suçluluk duygusunu anlattı.

Asher ve kızları önce Gazze'de bir aileye ait olan bir apartman dairesine götürüldü. Asher, "Yaralarımı anestezi yapmadan, kızlarım yanımdayken kanepede diktiler" dedi.

"Savaş filmi" olarak nitelendirdiği 7 Ekim terör saldırısına maruz kaldıktan sonra Asher, kızlarına tehlikenin geçtiğine dair güvence vermeye çalıştığını söyledi. "Onlara artık terörist olmadığını ve eve dönene kadar bizi koruyan iyi insanlarla birlikte olduğumuzu söyledim" dedi.

Üçü de günün her saati ev sahibinin çocukları ve torunları tarafından izleniyordu. Asher onların isimlerini hiçbir zaman öğrenemedi ama İsrail'de çalıştığı için İbranice konuştuğunu söylediği babayla iletişim kurabildi.

Asher ve kızları fiziksel olarak zarar görmezken, "psikolojik savaşa" maruz kaldıklarını söyledi.

Asher, "Bize çok fazla bilgi vermediler, çoğunlukla Hamas'ın bizi serbest bırakmak istediğini ama İsrail'de kimsenin bizi umursamadığını söylemeye çalıştılar" dedi. "Kibbutz'da yaşamak için geri dönmeyeceğimizi çünkü oranın bizim evimiz olmadığını, ait olduğumuz yer olmadığını söylediler."

Ancak onlara inanmadığını ve Gazze'deki binanın dışından gelen çatışma seslerinin "bizi eve geri götürmek, Hamas'a bizi serbest bırakması için baskı yapmak için bir şeyler olduğunu anlamamızı sağladığını" söyledi.

16 gün sonra Asher ve kızları evden alınarak Gazze'nin güneyindeki Han Yunus kentinde "sözde" olarak tanımladığı bir hastaneye götürüldü. Neden "sözde"?

Çünkü hastane "insanlarla ilgilenmesi gereken bir yerdir, ama bunun yerine Hamas tarafından ele geçirildi ve rehineleri saklamak için kullandılar," diyor Asher.

İsrail ordusu defalarca Hamas'ın Gazze'deki hastaneler gibi sivil kurumların içinde ve çevresinde terörist altyapıyı gizlediğini söyledi - militan grup tarafından reddedilen bir iddia. ABD, Hamas'ın Gazze'deki en büyük hastane olan Al-Shifa Hastanesi'ni bir komuta merkezi ve rehinelerin tutulduğu bir yer olarak kullandığını söyledi. Asher nerede tutulduğunu söylemedi.

Asher'e hastane kompleksindeki diğer rehineler de katıldı - Gazze'ye götürüldüğünden beri tanıştığı ilk rehineler bunlardı.

Kızları içeride tutuldukları sırada hastalandıklarında kendisine bazı ilaçlar verildiğini ama "bunların yeterli olmadığını" söyledi.

Aviv ateşlendiğinde, Asher ateşini düşürmek için onu lavaboya soğuk su koymuş. "Çığlık atıyordu. Bize sessiz olmamızı söylüyorlardı ama kızın ateşi vardı ve bir şekilde onunla ilgilenmek zorundaydım." Yaklaşık beş hafta boyunca hastanede kaldılar.

En karanlık anının ne olduğu sorulduğunda Asher, "şaşırtıcı bir şekilde, serbest bırakıldığımız gündü" dedi.

Hastaneden Hamas'a ait bir araca "kaçırıldıklarında" nereye götürüldüklerini bilmiyordu. "Kimse bize serbest bırakılacağımızı söylemedi," dedi, "bu yüzden Gazze sokaklarında yol almak çok ama çok korkutucuydu."

Sokakların, aralarında çocuk ve yaşlıların da bulunduğu binlerce insanla dolu olduğunu, arabaya vurmaya ve camlarını kırmaya çalıştıklarını söyledi. Asher linç edileceğinden korktuğunu söyledi.

Asher, "Raz, bir buçuk ay boyunca onu korumamın ardından ilk kez bana 'Anne, korkuyorum' dedi" dedi.

İsrail ile 24 Kasım'da başlayan ve 1 Aralık'ta sona eren geçici ateşkes sırasında Hamas tarafından toplam 105 kişi serbest bırakıldı. Rehinelerin Kızılhaç personeline teslim edildiği anları gösteren videolarda Hamas üyelerinin rehinelere karşı nazik davrandıkları, örneğin yaşlı kadınların ellerini tuttukları ve arabalardan inmelerine yardım ettikleri görülüyor.

"Bu büyük bir gösteri," diyor Asher. "Serbest bırakılmadan önce kızlarım ve ben 50 gün boyunca yalınayaktık. Kasım ayında kısa kollu giydikleri için üşüyorduk." Ancak Kızıl Haç görevlilerine teslim edilmeden önce kendilerine ayakkabı verildiğini ve Hamas üyelerinin "bana güzel bir elbise giydirdiğini" söyledi Asher.

İsrail'e döndüklerinde Asher ve kızları Tel Aviv'de bir hastaneye götürüldükten sonra taburcu edilerek evlerine dönmüşler. Asher kızlarının yaptığı ilk şeyin "rüzgarı tenlerinde hissetmek için dışarı çıkmak" olduğunu söyledi.

"Tüm bu süre boyunca gün ışığı görmedik ... onlar için dışarıda, burada, bahçemizde koşabilmek, yaptıkları ilk şey buydu. "Ailesi şimdi bir nebze olsun normale dönmeye çalışıyor. Ancak Asher travmanın kolayca yeniden ortaya çıktığını söylüyor. "Bir gün burada bir traktör gördüler ve kötü adamların burada olup olmadığını sordular. Onlara hayır demek zorunda kaldım, traktör kötü adamlara ait değil," diyor Asher. "Traktör size zarar veren şey değil, tarlada, inşaatta çalıştığımız bir şey. "Asher annesinin ölümünün yasını tutamadığını söyledi. "Biz rehineyken tüm enerjimi kızlara adadım, çünkü keder içinde kaybolursam onlarla ilgilenecek kimse olmayacaktı" dedi. "Otomatik pilotta hareket ediyordum ... Hâlâ da otomatik pilottayım. "Serbest bırakıldıktan sonra hissettiği rahatlama, Gazze'de başkalarının da olduğu bilgisiyle gölgelendi. İsrail Başbakanlık Ofisi'ne göre 29 Aralık itibariyle Gazze'de 106 rehinenin yanı sıra öldürülen 23 kişinin cesedi bulunuyor. Asher, "Onu bekliyoruz, 80 yaşına girecek, ilaçları yok" dedi.

Gazze'de faaliyet gösteren bir diğer İslamcı grup olan Filistin İslami Cihad'ın silahlı kanadı Kudüs Tugayları, Aralık ayında Gadi Moses ve bir diğer rehine 47 yaşındaki Gadi Katzir'in kamera önünde konuşarak İsrail hükümetinden serbest bırakılmalarını talep ettikleri bir video yayınladı. Asher, "Çok zayıflamıştı - onu videoda gördük," dedi.

"Aileme ne olduğunu anlayamıyorum ve onların insanlık dışı davranışlarını kavrayamıyorum. İnsanları yataklarında öldüren insanlar. Bunu kim yapar? Bu insani değil."

Bianna Golodryga röportajı Tel Aviv'de gerçekleştirmiş, Christian Edwards ise Londra'dan yazmıştır.

Ayrıca okuyun:

Kaynak: edition.cnn.com

Yorumlar

En sonuncu

Fikir: Bu insanlar şişman. Bu seni ilgilendirmez

Eleştirmen Sara Stewart, yazar ve podcaster Aubrey Gordon'ın yer aldığı 'Your Fat Friend' (Şişman Arkadaşın) adlı belgeselin, şişmanlık fobisine karşı yazı ve savunuculuğa radikal ve çok ihtiyaç duyulan bir katkı olduğunu ve müttefik olmayı hatırlattığını yazıyor.

Üyeler Herkese Açık